Pages

Thursday, February 16, 2012

ေျပာျပေပးပါနွင္း

        အျပင္မွာျမဴနွင္းတုိ႔က်ဆင္းေနပါျပီ။ျမဴနွင္းတို႔က်ဆင္းခ်ိန္ေရာက္လွ်င္အတိတ္ကသူငယ္
ခ်င္းမ်ားကိုသတိရမိသည္။

        က်ြန္မတို႔၏ေတြ႔ဆံုမွူေတြသည္အခုလုိနွင္းေတြက်ေနေသာရာသီခ်ိန္မွာေပါ႔။
နွင္းျမဴေတြက်ခ်ိန္မွာက်ြန္မတို႔ဆံုေတြ႕ခဲ႔ၾကပါသည္။ေဆာင္းနံနက္ခင္းတုိင္းသည္က်ြန္မတုိ႔
အတြက္အမွတ္ရစရာေတြနဲ႔ေပါ႔။


        က်ြန္မတို႔အိုင္စီ(၁)အေဆာင္မွာဆုိလွ်င္မနက္မွာေျပးသူကေျပး၊လမ္းေလွ်က္သူကေလွ်ာက္၊
အပ်င္းၾကီးျပီးေနျမင္႔သည္ထိအိပ္သူကအိပ္ေပါ႔။ေဆာင္းရာသီခ်မ္းခ်မ္းမွာေတာ႔က်ြန္မတုိ႔
လို၀မွာေၾကာက္သူေတြကအုပ္စုဖြဲ႔ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကပါသည္။လမ္းေလွ်ာက္သူေတြကမ်ားလာ
လိုက္နည္းသြားလိုက္ဆုိေပမယ္႔က်ြန္မတုိ႔သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ကပ်က္ကြက္ျခင္းမရွိခဲ႔
ပါဘူး။

        က်ြန္မတို႔နွင္႔တစ္ခ်ိန္တည္းေရာက္ရွိလာတဲ႔မိတ္ေဆြတစ္ဦးလည္းရွိခဲ႔ပါသည္။မိျဖဴဆုိတဲ႔
ေခြးမၾကီးေပါ႔။က်ြန္မတို႔အဖြဲ႔ေရာက္ျပီးမၾကာခင္မွာပဲ၀၀ကစ္ကစ္ေခြးေလးေျခာက္ေကာင္
ကိုေမြးခဲ႔ပါသည္။မနက္ဆိုလွ်င္ပိုေနေသာထမင္းခ်ိုဳင္႔မ်ားထဲမွထမင္းဟင္းမ်ားကိုေသခ်ာ
နယ္ဖတ္ျပီးေက်ြးေမြးရတာအလုပ္တစ္ခုပါပဲ။

      က်ြန္မျပံဳးမိတာတစ္ခုရွိပါသည္။ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကားၾကားေခြးေလးေျခာက္ေကာင္ကိုသူေခြး
ငါ႔ေခြးသတ္မွတ္ကာအျပိဳင္ခ်စ္ၾကပါသည္။ဒါေပမယ္႔လည္းမနက္ဆုိလွ်င္ပိုေနေသာေကာ္ဖီမ်ား
ကိုခြက္ထဲထည္႔၍ညီတူညီမွ်ေက်ြးေမြးတတ္ၾကပါသည္။

      နိဳဆီနံရေသာေကာ္ဖီမ်ားကိုအလုအယက္ေသာက္ၾကသည္မွာပြက္ေလာရိုက္ေန
ပါသည္။မနက္ခင္း၏ၾကားေနသံအသံတစ္ခုေပါ႔။စိတ္တူကိုယ္တူ၀ါသနာတူၾကေသာက်ြန္မ
တုိ႔အဖဲြ႔သည္ခရီးထြက္ဖို႔ဆုိလွ်င္လည္းနွစ္ခါမညွိၾကရပါ။လဘက္ရည္ဆုိင္သြားဖို႔ဆုိလည္း
နွစ္ခါမေခၚရ။တစ္ခါတစ္ေလက်န္ေနခဲ႔သူရွိလွ်င္ပင္မရမကအတင္းပင္ေခၚတတ္ပါေသး
သည္။ဘယ္သြားသြားအုပ္စုလုိက္ၾကီးပါပဲ။ေပ်ာ္တစ္ျပံဳးျပံဳးေပါ႔။

      တစ္ဦးေမတၱာသည္တစ္ဦးမွာဆုိသလိုပါပဲ။တစ္ဦးစိတ္ဆုိးလွ်င္ေနာက္တစ္ေယာက္ကသည္း
ခံၾကပါသည္။မိသားစုလိုေႏြးေထြးမွဳ႔၊မိတ္ေဆြလုိပြင္႔လင္းမွဳ႕၊နားလည္မွုဳ႕ကုိအေျခခံထား
ေသာအဖြဲ႕အစည္းေလးျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ဘယ္သူျဖတ္၍မပ်က္ေသာသံေယာဇဥ္ေတြရင္ထဲမွာ
တြယ္ခဲ႔ၾကပါသည္။

      ဘ၀ဆုိသည္မွာခဲြခြာခ်ိန္ေရာက္လာလွ်င္တစ္ဦးကိုတစ္ဦးလက္ျပနွဳတ္ဆက္၍ခဲြခြာၾကရစျမဲ
ပါပဲ။တစ္ေျမတစ္နယ္စီေ၀းလို႔လူျခင္းမေတြ႔နုိင္ေပမယ္႔အဆက္အသြယ္မပ်က္ခဲ႔ၾကပါဘူး။

       ရာသီစက္၀န္းသည္ပံုမွန္လည္ပတ္ေနပါသည္။က်ြန္မတို႔ဆံုဆည္းခြင္႔ရခဲ႕ေသာေဆာင္းရာသီ
ေရာက္ိတုိင္းမိတ္ေဆြမ်ားကိုသတိရမိသည္္။ေတြ႔ဆံုခြင္႔ေပးခဲ႔ေသာကံၾကမၼာကိုလည္းေက်းဇူး
တင္္မိသည္။

      တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးသည္းခံခြင္႔လႊတ္ကာနာလည္ေပးခဲ႔ၾကေသာမိတ္ေဆြမ်ားကိုျမဴနွင္းျမင္
တုိင္းအမွတ္ရမိျခင္းျဖင္႔…….
…………………………………………………..

No comments: