နားလည္ေပးသည္ဆိုရာ၀ယ္..

(တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို နားလည္မႈအျပည့္အ၀ေပးခ်င္တယ္။ သူ႔ကို နားလည္ေအာင္ ၾကိိဳးစားရင္း နားမလည္နိုင္ဘူး..။ အျပန္အလွန္နားလည္နိုင္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ.. ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး အၾကံေပးပါဦး..) လို႔ ကြန္မန္႔မွာ ေမးလာတာကို ေတြ႔ရလို႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ တစ္စံုတစ္ဦးကို အျပည့္အ၀ နားလည္ေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ထားေလးကို ေလးစားအားက်တာေရာ၊ ကိုယ့္ကို အားကိုးတၾကီး လာေမးတဲ့အတြက္ အံ့ၾသသြားတာေရာပါ.. (နာမည္ေရးမထားလို႔ ဘယ္သူမွန္းမသိေပမယ့္ တရင္းတႏွီး လာေမးတာမို႔ တရင္းတႏွီး ေမာင္ႏွမလို ေျပာခြင့္ျပဳပါ.ေနာ္.။)

တကယ္ေတာ့ သူတပါးကို နားလည္ေပးျခင္းဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး လသာည သိပ္မသိပါဘူး။ အခုအထိလည္း သူတပါးကို နားလည္ေပးဖို႔ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အျမဲနားလည္ေပးနိုင္သူ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ တကယ္လည္း သူမ်ားကို အျပည့္အ၀ နားလည္ေပးနိုင္ဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္မိတယ္.. ။ တို႔ ဖတ္မိသေလာက္ ဗဟုသုတအရ ေျပာျပရရင္..

၁) ကိုယ့္ထက္ အသက္ၾကီးသူမို႔ ကိုယ့္ကိုနားလည္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔..
ကိုယ့္ထက္ အသက္အရြယ္ၾကီးတိုင္း ကိုယ့္ကို နားလည္မေပးနိုင္ဘူး..။ လူတိုင္းဟာ ကိုယ့္အသက္အရြယ္ ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ျပီး သူမ်ားကို နားလည္ေပးဖို႔ စဥ္းစားတာပါ။ အခု လသာည အသက္၃၀ေက်ာ္ အရြယ္ကေန ကိုယ့္ေအာက္က အသက္၂၀ေက်ာ္ ညီမကို အျပည့္အ၀ နားမလည္ေပးနိုင္ေသးသလို ကိုယ့္အထက္က အသက္၄၀ ေက်ာ္အစ္မကို အျပည့္အ၀ နားမလည္ေသးဖူး..။ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ မိဘေတြကို အျပည့္အ၀နားလည္ေပးဖို႔ ဆိုတာ ပိုမျဖစ္နိုင္ဖူး..။ ကိုယ့္အသက္၃၀ ေက်ာ္က ၃၀ေက်ာ္အထိ သိလာတဲ့အသိနဲ႔ ပဲ သူတို႔ကို ျမင္တာဆိုေတာ့ သူ႔တို႔အသက္အရြယ္ သူတို႔အေတြ႔အၾကံဳအရ သူတို႔နဲ႔ကိုယ္ ေတြးေခၚတာ မတူနိုင္ဖူး..။

၂) ကိုယ့္နဲ႔ တအားခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမို႔ ကိုယ့္ကိုအျမဲနားလည္လိမ့္မယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔..
ဒါကေတာ့ သိသာတယ္ေလ..။ လူဆိုတာ ၾကီးျပင္းလာတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ေပၚမွာ မူတည္ျပီး ကိုယ္က်င့္တရား၊ စိတ္ေနစိတ္ထား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသတဲ့..။ လည္ပင္းဖက္ ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပါေစ..။ သူ႔မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္း၊ သူၾကီးျပင္းလာတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မတူေတာ့ စိတ္ထားမတူနိုင္ဘူး..။ ခံယူခ်က္မတူဘူး..။ မိဘအျပည့္အစံုနဲ႔ ၾကီးျပင္းရတဲ့ ကေလးက မိဘ မစံုမလင္ (ဒါမွမဟုတ္ အမိမဲ့ အဖမဲ့) ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ ကေလးရဲ့ ေမတၱာငတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ကို အျပည့္အ၀ နားလည္ေပးနိုင္မွာ မဟုတ္ဖူး..။ ဆင္းရဲစြာ ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ကေလးရဲ့ ေငြမက္ေမာမႈအေပၚ ေရႊပံုေပၚမွာ ေမြးဖြားလာတဲ့ လိုတရဘ၀က ကေလးက နားလည္နိုင္မွာ မဟုတ္ဖူး.. ။ “ေငြကို ႏွေျမာေစးနည္းတယ္၊ ပိတ္ခ်ီးကပ္တယ္”လို႔ ပဲ သံုးသပ္မွာပဲ..။

၃) ေမာင္ႏွမအရင္းမိုလို႔ ကိုယ့္ကိုနားလည္မွာပဲလို႔ မထင္ရဘူး။
မိသားစုတစ္ခုမွာပဲ အစဥ္လိုက္ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြဟာ တမိတည္းေပမယ့္ စိတ္ေနစိတ္ထား စြမ္းေဆာင္နိုင္ရည္နဲ႔ စရိုက္လကၡဏာ မတူဘူးနိုင္ရယ္။ အၾကီးဆံုးျဖစ္ရတဲ့အတြက္ အငယ္ကို ညွာရမယ္လို႔ သြန္သင္ခံရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ဆံုးရံႈးသြားတဲ့ အတၱမဲ့ခံစားခ်က္ကို အၾကီးဆံုးသားျဖစ္ဖူးတဲ့ သူကမွ သိနိုင္မယ္။ က်န္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက မသိနိုင္ဖူး။

အငယ္ဆံုးျဖစ္လို႔ အလိုလိုက္ခံရတဲ့အတြက္ အရာရာကို ဦးမေဆာင္နိုင္တဲ့့ ညီမေထြးကို “ငါမေျပာပဲ ကိုယ့္ဘာသာ မလုပ္နိုင္ရင္ တသက္လံုး နင္ဒီလုိပဲ ေနေတာ့မွာ”လို႔ ဆူပူေနတဲ့ အကိုၾကီးကို ညီမေတြအေပၚနားလည္မႈမရွိဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး.။ သူတကယ္ မသိဘူးေလ..။ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူ႔စြမ္းရည္နဲ႔ ႏိႈင္းၾကည့္ေျပာေနတာ မို႔လား။

၄) ကိုယ့္မိဘမို႔ ကိုယ့္ကို နားလည္မွာပဲလို႔ အျမဲမေတြးရဘူး..။
မိဘကလည္း သူ႔ၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုႏိႈင္းယွဥ္ဆံုးမလိမ့္မယ္။ လသာညရဲ့ အေဖက သူ႔မိသားစုမွာ အလတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အကိုၾကီးနဲ႔ ညီေထြးၾကားမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့တဲ့ အေဖ့ရဲ့ မသိစိတ္မွာ “အလတ္ေတြ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတဲ့ အထီးက်န္စိတ္” ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရင္ထဲကမသိစိတ္နဲ႔ သားလတ္၊ သမီးလတ္ျဖစ္သူ အေပၚ ပိုညွာတာေနခဲ့ျပီး၊ သူ မခံစားခဲ့ရတဲ့ ေမတၱာကို ပိုေပးေနမိမယ္။ သမီးငယ္ျဖစ္သူရဲ့ ခံစားမႈကို သူသိပ္နားမေပးနိုင္တာဟာ သူ႔မၾကံဳဖူးတဲ့သူ႔ဘ၀ အေတြ႔အၾကံဳေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔က သမီးငယ္ကို မခ်စ္လို႔ နားလည္မေပးခ်င္လို႔ မဟုတ္ဖူးရယ္။

၅) ကိုယ္အားငယ္တိုင္း အားေပးတတ္သူက အားမေပးေတာ့တဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုနားမလည္ေတာ့ဘူးလို႔ ေကာက္ခ်က္မခ်နဲ႔..။
ကိုယ္အားငယ္တဲ့အခ်ိန္ လာအားေပးတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခါတေလ ကိုယ္အားငယ္ခ်ိန္ သူက အားေပးခ်င္မွ အားေပးလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါ သူက ငါ့ကိုနားလည္မေပးနိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို မခင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာ ကိုယ့္အေပၚစိတ္ထားေျပာင္းသြားလို႔၊ မခင္လို႔ မဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ကို သူတကယ္ အားေပးရမွန္း မသိလို႔ လည္း ျဖစ္နိုင္တယ္။ လက္ရွိ ကိုယ္အားငယ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာက သူ႔အတြက္ အားငယ္စရာမဟုတ္ဖူးလို႔ သူခံယူထားသူျဖစ္နိုင္တယ္ေလ..။

၆) ကိုယ့္ကို တအားခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူကလည္း ကိုယ့္ကို အျမဲ နားလည္နိုင္မွာ မဟုတ္ဖူး..
ဒါကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ ဇီ၀ဖဲြ႔စည္းပံုမတူတဲ႔ အတြက္ အေတြးအေခၚ၊ စြမ္းေဆာင္နိုင္ရည္၊ ပတ္၀န္းက်င္က သတ္မွတ္ခ်က္ ကြဲျပားတယ္မဟုတ္လား..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ေသတပန္ သက္တဆံုး ေပါင္းသင္းသြားၾကတဲ့ အဘိုးအဘြားေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ သူတို႔လည္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး “အျပည့္အ၀”နားလည္ေပးနိုင္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။။

အတူတူ ယွဥ္ထိုင္ျပီး အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဆံုးျဖတ္တာေတာင္ ရွဴေထာင့္က မတူေတာ့ ညွိႏိႈင္းရတာေတြ အမ်ားၾကီးရယ္။ သူ႔ျမင္တာကို ကိုယ္က လက္ခံေပးလိုက္၊ ကိုယ္ျမင္တာကို သူ႔ကေလွ်ာ့ေပးလိုက္နဲ႔ ပဲ တစ္သက္တာကို လက္တဲြၾကတာပါ..

ရ) ကိုယ့္ကိုယ္ေတာင္ နားလည္မႈအျပည့္အ၀ မေပးနိုင္ဖူး..
လူရဲ့ စိတ္က အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေနတာ..။ ေကာင္းကင္က တိမ္ေတြနဲ႔ေတာင္ ႏိႈင္းၾကတယ္မို႔လား..။ မနက္ဖက္ သာယာတဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ ရံုးကို အသြားမွာ ရွိေနတဲ့ကိုယ့္စိတ္ထားနဲ႔ ညေနဘက္ ရံုးကေန ပင္ပန္းျပီး stress အျပည့္နဲ႔ ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ရွိေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ထား ဘယ္လိုမွ မတူနိုင္ဖူး..။ တခါတေလ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ေဘးနားကလူေတြကို ျပန္ေအာ္မိတယ္။ ေနာက္ျပန္ေတြးၾကည့္ျပီး ေအာ္ ငါ့ႏွယ္ ဘာလို႔ သူ႔ကိုအဲလို ေအာ္မိပါလိမ့္လို႔ ကိုယ့္ကိုနားမလည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရတယ္။

ခႏၶာေဗဒအားျဖင့္လည္း မိန္းခေလးေတြဆိုရင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္၊ ဓမၼတာလာခါနီးအခ်ိန္ေတြဆို ပံုမွန္ထက္ အားငယ္စိတ္ သိမ္ငယ္စိတ္ျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဆို အလိုလို ကိုယ့္ကိုယ့္ကို အားမရသလို သူမ်ားေတြကိုလည္း မေက်မနပ္ျဖစ္ရတယ္။ စကားေတြ အက်ေကာက္တယ္။ ဒါဟာ ဒါေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ စာေတြဖတ္ျပီး ကိုယ့္စိတ္ကိုနားလည္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကေပမယ့္ အခါခပ္သိမ္းနားလည္နိုင္သလားဆိုေတာ့ မိန္းခေလးတိုင္း နားမလည္နိုင္ၾကဘူးရယ္။

၈) အျပည့္အ၀ ၁၀၀% နားလည္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္နယ္ပယ္မွာမွ မျဖစ္နိုင္ဖူး။
ေအာင္ျမင္တဲ့ ေဆးတစ္ခုဟာ သက္ဆိုင္ရာလူနာ ၁၀၀%ကို ကုသေပ်ာက္ကင္းနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မေျပာနိုင္ဖူး..။ ဘယ္သုေတသန မဆို ေအာင္ျမင္မႈကို ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ပဲ ေျပာၾကရတယ္။ ဒီေဆးဟာ (ဥပမာဆိုပါစို႔) ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ဒီေ၀ဒနာရွင္ေတြကို ေပ်ာက္ကင္းနိုင္ပါတယ္လို႔သာ ေၾကျငာရပါတယ္။ က်န္တဲ့ ၁၀ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ မေသခ်ာတဲ့ error အျဖစ္သတ္မွတ္ၾကရတယ္။ တျခား သိပၸံနယ္ပယ္ေတြမွာ သီအိုရီအသစ္ ထုတ္တိုင္းမွာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ..။

သိပၸံပညာလို တိက်တဲ့ ေနရာမွာေတာင္ ၁၀၀% ဆိုတာကို မေျပာၾကဘူးဆိုေတာ့ အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ “လူရဲ့စိတ္ေနစိတ္ထား”ကို နားလည္ဖို႔ဆိုရင္ ပိုဆိုးျပီေပါ့..။ စိတ္ပညာထဲက သုေတသနေတြမွာ ၇၀% အထက္ကို အမ်ားဆံုး မွန္ကန္မႈလို႔ သတ္မွတ္ရတယ္ေလ..။

ဒါေၾကာင့္.. တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို နားလည္ေပးဖို႔ဆိုတာ အျပည့္အ၀ ၁၀၀% မျဖစ္နိုင္ပါဘူး..။ အၾကိမ္အေရအေတြအေနနဲ႔ ၁၀ၾကိမ္မွာ ၇ ၾကိမ္ေလာက္ နားလည္မႈထားနိုင္ရင္ကို အမ်ားၾကီး နားလည္ေပးနိုင္တယ္လို႔ ယူဆရမွာပါ။ က်န္တဲ့ ၃ၾကိမ္ကေတာ့ ကိုယ္နားမလည္နိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇ၊ တြက္ခ်က္မရနိုင္တဲ့ ကံတရားေတြ စတာေတြနဲ႔ ကိုယ္တကယ္နားမလည္နိုင္တာေတြ အရာေတြမို႔ “ငါဟာ သူ႔ကို အျပည့္အ၀ နားလည္မႈမေပးနိုင္ပါလား”လို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွင္းဆဲစရာ မလိုသလို၊ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို နားလည္မေပးနိုင္တဲ့အခါလည္း “သူ႔က ငါ့ကို ဒါေလးေတာင္ နားမလည္ေပးနိုင္ဘူး”လို႔ စိတ္မဆိုးမိပဲ လိုပါတယ္..။

အေနာနိမတ္ေစေလးေရ.. တကယ္ေတာ့ မိဘနဲ႔ သားသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးခင္ပြန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္.. နားလည္ေပးနိုင္သေလာက္ နားလည္ေပးျပီး က်န္တာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးျခင္းနဲ႔ပဲ လက္ရွိသံေဃာဇဥ္ကို ထိန္းသိမ္းနိုင္မယ္လို႔ အစ္မ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ အစ္မ ဖတ္မွတ္နားလည္တာေတာ့ ဒီေလာက္ပဲရယ္..။ အစ္မလည္း အဲဒီအတိုင္း လိုက္နာနိုင္ေသးတာ မဟုတ္လို႔ အခုထိ မိဘေတြကို စိတ္ေကာက္တုန္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားနိုင္လုတုန္း၊ အမ်ိဳးသားကို ရန္ျဖစ္ခ်င္တုန္းသာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ေနာ္ းD
အစစ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ..